അധ്യായം 3 ടോപ്പിക്ക് 1 സൃഷ്ടിസ്ഥിതി സംഹാരങ്ങൾ

 

                ഇതുവരെ എഴുതിയതിൽ നിന്ന് നമുക്ക് ജീവൻ നൽകിയത് (ജീവാത്മാവ്) ഭൂമിയിലെ ഇരുട്ടിൻറെ ദേവനായ ശിവൻ ആണെന്നും അദ്ദേഹത്തിന് ഇഷ്ടമില്ലാതെ ആണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഒരു ജീവി വർഗ്ഗത്തിന് കപ്പം ആയി മറ്റേതോ ഗ്യാലക്സിയിൽ നിന്ന് വന്ന വിഷ്ണു കപ്പമായി ചോദിച്ചത് എന്നും മനസ്സിലായല്ലോ..?വിഷ്ണുവിൻറെ മായാ പ്രയോഗത്തിന്റെ ഒരു ഉപഘടകം നാം ശരിയായ രീതിയിൽ ഈ ഭൂമിയുടെ ആണെന്നും നമ്മളും ഇവിടെ ഉള്ള ജീവി വർഗ്ഗവും നമ്മുടെ സഹോദരീ സഹോദരന്മാർ ആണെന്നുള്ളതും മറന്നു പോയി എന്നതാണ്. അല്ലെങ്കിൽ മായ്ച്ചു കളഞ്ഞു എന്നത് തന്നെ ആണ്. നമ്മൾ ഈ ഭൂമിയുടെ ഭാഗമേ അല്ല എന്ന രീതിയിൽ ഈ ഭൂമിയെ നശിപ്പിച്ചു കളയാനുള്ള വിധം സഹ പ്രവർത്തനങ്ങൾ ചെയ്യാൻ മനുഷ്യനെ പ്രേരിപ്പിച്ചത്, ഈ ഭൂമിയോട് അല്പംപോലും പ്രേമം ഇല്ലാതെ ജീവിക്കാൻ കാരണമായിത്തീർന്നത് ആ മറവി തന്നെയാണ്. ഭൂമിയിൽ ആദ്യം എത്തിച്ചേർന്നത് നമ്മളടക്കമുള്ള ഈ ജീവി വർഗ്ഗവും ഭഗവാൻ ശിവനുമാണ്. എന്നാൽ പരമാത്മാവ് നമ്മളിൽ പ്രവേശിക്കുമ്പോൾ മുൻജന്മം എല്ലാം മായ്ച്ചുകളയുന്നു .ശിവഭഗവാന്റെ അവതാര രീതിയിൽ എല്ലായിടത്തും അദ്ദേഹം സ്വയം ഭൂ ആയി വിവക്ഷിക്കുന്നതിന്റെ കാരണവും അതാണ്. സ്വയംഭൂ എന്ന് വെച്ചാൽ സ്വയം ഉണ്ടായതെന്ന്. അങ്ങനെ പറയുന്നതിന്റെ കാരണം ശിവൻറെ ഉൽപ്പത്തിയെ കുറിച്ചൊരു അധികാര രേഖ നമ്മങ്ങളിൽ നിന്നും തന്നെ മാഞ്ഞുപോയി.സ്വയംഭൂ എന്ന പേരിൽ ഇവിടെ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നതെന്നും സ്വയം ഉണ്ടായി എന്നൊക്കെ ആണ് ഭഗവാൻ ശിവനെ കുറിച്ച് പല സന്ദർഭങ്ങളിലും സൂചിപ്പിക്കുന്നത്.

ഇതോടെ സൃഷ്ടിസ്ഥിതി സംഹാരങ്ങൾ ആരൊക്കെ ആണെന്നും എന്തൊക്കെ ആണെന്നും സൂചിപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞു. 

എല്ലാത്തിന്റെയും ഉറവിടം പരബ്രഹ്മാവിൽ നിന്നായതുകൊണ്ട് എല്ലാം സൃഷ്ടിക്കുന്നവൻ എന്ന പേര് ബ്രഹ്മാവിന് തന്നെ . നമ്മുടെ ജീവൻ നിലനിർത്തുന്നതും സൗഖ്യം നൽകുന്നതിന്റെയും ഏറ്റക്കുറച്ചിലുകൾ നിയന്ത്രിക്കുന്നതും ഭഗവാൻ വിഷ്ണു ആയതുകൊണ്ട് നമ്മളെ നിലനിർത്തുന്നത് എന്ന അർത്ഥത്തിൽ സ്ഥിതിയായി വിഷ്ണുവിനെ കാണുന്നു. ഒടുക്കം നമ്മുടെ നമ്മുടെ ശരീരം ലയിച്ച് ചേരുന്നതും പരമാത്മാവിന്റെ സ്വർഗ്ഗ നരക പ്രവേശനങ്ങൾ തീരുമാനിക്കുന്നത് ഭഗവാൻ ശിവൻ ആയതിനാൽ സംഹാരമൂർത്തിയായി ശിവനെ കണക്കാക്കുന്നു.

‌             ഭൂമിയിലെ അന്തരീക്ഷ ഘടനയ്ക്കും ജീവിതരീതിക്കും യോജിച്ച ഒരു ശരീരമാണ് എല്ലാ ജീവി വർഗ്ഗങ്ങളും സ്വീകരിച്ചത്. പെറ്റുപെരുകുന്നതിനു വേണ്ടി ആൺ വിഭാഗവും പെൺ വിഭാഗവുമായി രൂപം പ്രാപിച്ചു. എന്നാൽ ഗാലക്സികളിലെ രാജാക്കന്മാരായ ശിവനും വിഷ്ണുവും ഇന്നും ഏകമായി തന്നെ നില നിൽക്കുന്നു. ചൂടും തണുപ്പും പോലെ, ഇരുട്ടും വെളിച്ചവും പോലെ സത്യത്തിൽ തണലെന്നൊരു അവസ്ഥ ഇല്ല. ഇരുട്ടെന്നൊരു അവസ്ഥ മാനുഷിക ലോകത്തിന് അപ്രാപ്യമാണ്. വെളിച്ചം ഇല്ലാത്തിടത്ത് സ്വാഭാവികമായും ഇരുട്ട് പരക്കുന്നു. ചൂട് മറയുമ്പോൾ തണുപ്പ് നിറയുന്നു. സന്തോഷം ഇല്ലാതാകുമ്പോൾ ദുഃഖം കൂടുന്നു. സ്വർഗ്ഗം അപ്രത്യക്ഷമാകുമ്പോൾ നരകം ഭവിക്കുന്നു. നാരായണൻ മറയുന്നിടത്ത് ശിവൻ പ്രത്യക്ഷമാകുന്നു.അങ്ങനെ നോക്കുമ്പോൾ നമ്മുടെ സുഖദുഃഖങ്ങളെ നിയന്ത്രിക്കുന്നത് നമ്മൾ തന്നെ അല്ലേ. സ്വർഗ്ഗ പ്രാപ്തിക്ക് നാരായണനെ കൂടെ നിർത്തുക. ഇല്ലെങ്കിൽ ശിവൻ നമ്മുടെ ജീവിതം ഏറ്റെടുക്കും.ഇതിനെ ഈശ്വരൻ നമ്മളെ പരീക്ഷിക്കുന്നു എന്ന് എങ്ങനെ പറയും.നമുക്ക് സ്വർഗീയ ജീവിതം വേണമെങ്കിൽ നന്മ ചെയ്യുക. നല്ലത് ചിന്തിക്കുക.പരമാത്മാവിന്റെ രക്ഷക്കും ശക്തി വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിനും നാരായണനെ ഭജിക്കുക. ജീവാത്മവിന്റെ രക്ഷക്കായി ശിവനെ പ്രീതിപ്പെടുത്തി കൊണ്ടിരിക്കുക. കഷ്ടതകൾ വരുമ്പോൾ അത് ഈശ്വരന്റെ പരീക്ഷകൾ ആണെന്നത് ഒരു തെറ്റായ പ്രചാരണമാണ്. ഈശ്വരന് ആരെയും പരീക്ഷിക്കേണ്ട ആവശ്യമില്ല. മനുഷ്യന്റെ കയ്യിലിരുപ്പനുസരിച്ച് അവൻ അനുഭവിക്കുമെന്നത് മുൻവിധി ആണ്. അതൊന്നും പരീക്ഷിച്ചറിയേണ്ട ആവശ്യം ഈശ്വരനില്ല. അതൊക്കെ pre programmed ആയി Automatic ആയി നടക്കുന്നു. നിങൾ നന്മ ചെയ്യൂ.നന്മ ഭവിക്കും.തിന്മ ചെയ്യൂ തിന്മ ഭവിക്കും.ഇതാണ് കർമ്മഫലം.

പര ബ്രഹ്‌മാവും മഹാ വിഷ്ണുവും കാലകേയ ശിവനും ആണ് ആ മൂർത്തികൾ .ഏകദേശം ഒരു 5000 കൊല്ലം ആയിട്ടുണ്ടാവും , കലിയുഗം ആരംഭിച്ചത് മുതൽ മനുഷ്യരിൽ ഉള്ള വിശ്വാസം നശിക്കാൻ തുടങ്ങി .തല മുറകൾ ആയി കൈമാറ്റം ചെയ്യപ്പെടേണ്ട പലതിനും ആ വിശ്വാസ തകർച്ചയിൽ ശോഷണം സംഭവിച്ചു .അതു കൊണ്ടു തന്നെ ഒരു 5000 കൊല്ലത്തെ വിടവ് സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ട് .ഇപ്പോൾ ഉള്ള ജനങ്ങൾ മിക്കവാറും ദൈവ ശാസ്ത്രത്തെ കൈ വിട്ടിട്ട് യുക്തിയെയും തർക്ക ശാസ്തീയത്തെയും ആശ്രയിക്കുന്നു .ഇനി ആകെ ഉള്ളത് കുറെ ആരും നേരിട്ട് കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത കുറച്ചു വിശ്വാസങ്ങൾ മാത്രം .അതു തന്നെ അന്ത്യ ശ്വാസം വലിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു .വിശ്വാസികൾ പോലും ഒരു ശരി ആയ അത്താണി കണ്ടെത്താൻ കഴിയാതെ വിഷമിക്കുന്നു .13000 കൊല്ലം മുമ്പ്
മനുഷ്യൻ ഉണ്ടാവുന്നതിനു മുൻപ് തന്നെ ഈ ഭൂമിയിൽ ജീവൻ ഉണ്ട് .അതിന്റെ അധിപൻ ആണ് ശിവൻ .ശിവന്റെ അധിപത്യത്തിൽ സകല ജീവികളും പ്രാണികളും , ഭൂത ഗണങ്ങളും ( വൈറസ് , ബാക്ടീരിയ ) എല്ലാ നെഗറ്റീവ് ശക്തികളും വണരുളുന്നു .
ശിവൻ എങ്ങനെ ഉണ്ടായി എന്ന് ഇന്നും അജ്ഞാതം ആണ് .മനുഷ്യർ എഴുതിയ ഒരു പുരണത്തിലും അതു പറഞ്ഞിട്ടില്ല .കാരണം മനുഷ്യനും മഹാ വിഷ്ണുവിനും ഈ കാര്യം അജ്ഞാതം ആണ് .
ശരിക്കും പറഞ്ഞാൽ ശിവൻ ആണ് മനുഷ്യർ ഒഴികെ ഉള്ളവരുടെ നാഥൻ .ഇവയെ എല്ലാത്തിനും ശിവന് നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയും .
മഹാ വിഷ്ണു ആണ് മനുഷ്യരുടെ നാഥൻ .ആകാശത്തിൽ , മറ്റൊരു ലോകത്തിന്റെ നാഥൻ ആയി കഴിഞ്ഞിരുന്ന മഹാ വിഷ്ണു ,തന്റെ രാജ്യത്തിന്റെ , തന്റെ സമൂഹത്തിന്റെ നില നില്പിനെ ബാധിക്കുന്ന ചില വസ്തുക്കൾ ( പ്രധാനം ആയും സ്വർണം ) കുറവ് വന്നപ്പോൾ അതു ഭൂമിയിൽ കണ്ടെത്തി .അതു ഒരുക്കി എടുക്കാൻ ഒരാളെ വേണമായിരുന്നു .
ഭൂമിയുടെ അധിപൻ ആയ ശിവനോട്
അനുവാദം ചോദിക്കാതെ ആണ് ശിവന്റെ ഒരു സൃഷ്ടിയിൽ മഹാ വിഷ്ണു തന്റെ മായ പ്രവേശിപ്പിച്ചു മനുഷ്യനെ ഉണ്ടാക്കിയത് .അതു കൊണ്ട് മനുഷ്യൻ ശിവന്റെ ശത്രു ആയി മാറി .അങ്ങനെ ശിവൻ മനുഷ്യന് സംഹാര മൂർത്തി ആയി മാറി .എങ്കിലും നാരായണൻ എല്ലായ്‌പോഴും മനുഷ്യന്റെ രക്ഷക്ക് എത്തി .
തികച്ചും ഏകൻ ആയ മനുഷ്യൻ , തനിക്ക് ഒരു ഇണയെയും ആവശ്യപ്പെട്ടു .അങ്ങനെ മഹാവിഷ്ണു ഒരു സ്ത്രീയെയും പുരുഷനെയും ഭൂമിയിൽ സൃഷ്ടിച്ചു .അവൻ ഭൂമിയിൽ അടിമയെ പോലെ പണി എടുക്കാൻ ഏല്പിച്ചിട്ട് മഹാ വിഷ്ണു മറഞ്ഞു .എങ്കിലും അവൻ എന്തു ചെയ്യുന്നു എന്ന് സാധാ രണ്ടു പേരും telepathi , ആശയ വിനിമയം ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്നു .ഒരിക്കലും രതി നടത്തരുതെന്ന് വിഷ്ണു ആവശ്യപ്പെട്ടിരുന്നു എങ്കിലും സ്ത്രീയുടെ പ്രേരണയിൽ പുരുഷൻ അതെല്ലാം മറന്നു പോയി .അന്ന് മഹാ വിഷ്ണു മനുഷ്യനിൽ നിന്നും മറഞ്ഞു .അതോടെ ഭൂത ഗണ ങ്ങളും മറ്റു ഇരുട്ടിന്റെ ശക്തികളും മനുഷ്യനെ വേട്ട ആടാൻ തുടങ്ങി .
എങ്കിലും തന്റെ ചൈതന്യം വഹിക്കുന്ന മനുഷ്യനെ കൈ വിടാൻ മഹാ വിഷ്ണു ഒരുക്കമായിരുന്നില്ല .തന്നെ സദ ഭജിക്കുന്ന മനുഷ്യരെ തന്റെ മായയാൽ അദൃശ്യ വലയം തീർത്തു മഹാവിഷ്ണു മനുഷ്യരെ രക്ഷിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരിക്കുന്നു .സംഹാരത്തിന് ഉടമ ആയ ശിവനെ ചിലർ എങ്കിലും പ്രീതിക്ക് വേണ്ടി പ്രാർത്ഥിച്ചു ഭജിക്കാൻ തുടങ്ങി .അങ്ങനെ പ്രാര്ഥിക്കുന്നവരെ ശിവനും തന്റെ ഭൂത ഗണ ങ്ങളെ നിയന്ത്രിച്ചു കഷ്ട നഷ്ട ദുരിത വ്യാധികളിൽ നിന്നും അഭയം കൊടുത്തു കൊണ്ടേ ഇരിക്കുന്നു .
ശിവനും ,വിഷ്ണുവും പരബ്രഹ്മത്തിലൂടെ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടവ തന്നെ .നമ്മുടെ നിയതി , വിധി എല്ലാം തീരുമാനിക്കുന്നത് ആ പര ബ്രഹ്മം ആകുന്നു .നന്മ മാത്രം ലക്ഷ്യമെങ്കിൽ വിഷ്ണുവിനെ ഭജിച്ചു , ശിവനെ പ്രീതിപ്പെടുത്തി മുന്നോട്ട് പോയേ പറ്റു.