അധ്യായം 3 ടോപ്പിക്ക് 3 ആരാധനാലയങ്ങളും ദേവാലയങ്ങളും

 

                ഹൈന്ദവ ശാസ്ത്രപ്രകാരം മനുഷ്യൻറെ ആവശ്യപ്രകാരം മനുഷ്യന് ആരാധിക്കാൻ സങ്കൽപ്പിച്ച് നിർമ്മിക്കുന്നതാണ് ആരാധനാലയങ്ങളും ദേവാലയങ്ങളും കുറച്ചു വ്യത്യാസമുണ്ട് ഇവ തമ്മിൽ . ഗ്രഹസ്ഥൻമാരായി ജീവിക്കാൻ ഉറച്ചവർക്ക് വീടുകളിൽ ദേവനെ ആരാധിക്കാൻ അനുവാദമില്ല അത് ശാപവും ,പാപവും, മാത്രമല്ല പ്രാക്ക്‌ എൽക്കുകയും ചെയ്യും.ആയതുകൊണ്ട് വീട്ടിൽ നിന്ന് പുറത്ത് സ്വന്തം പുരയിടത്തിൽ തന്നെ ദേവനെ സങ്കൽപ്പിച്ച് ഒരു പ്രതിഷ്ഠ നടത്തുന്നു. തുടർന്ന് നടക്കുന്ന പ്രാർത്ഥനക്കായി ഉണ്ടാക്കിയെടുത്തവയാണ് ആരാധനാലയങ്ങൾ.

       മുൻകാലങ്ങളിൽ ഉള്ള ഋഷീശ്വരന്മാരും, ആചാര്യന്മാരും യാദൃശ്ചികമായി അവരുടെ യാത്രകളെ ദൈവം വന്നുപോയിട്ടുള്ള പ്രദേശങ്ങളിൽ അതിനെ കുറിച്ചുള്ള സൂചനകൾ ലഭിക്കുന്നു.അത്തരം സൂചനകളിൽ നിന്നും അവർക്ക് ആ ദേവനെ ആരാധിച്ചു കൂടുതൽ ശക്തി നേടുന്നതിന് ആ പോയിന്റിൽ ഒരു പ്രതീകാത്മകമായി ഒരു പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു. ആർക്കുവേണമെങ്കിലും അവിടെ വന്ന് പ്രാർത്ഥിക്കാം. പുഷ്പങ്ങൾ അർപ്പിക്കാം ദേവന്മാർ വന്നുപോയിട്ടുള്ള ആ പ്രദേശങ്ങൾ (ദേവാംശമുള്ളവ) പിന്നീട് ആലയങ്ങൾ ആയി ദേവാലയങ്ങൾ ആയി മാറുന്നു.

      അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഹൈന്ദവക്ഷേത്രങ്ങൾ ഇത്തരത്തിൽ രണ്ടായി തിരിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.മനുഷ്യൻ സ്വന്തം താൽപര്യപ്രകാരം പ്രാർത്ഥനകൾക്കായി കെട്ടി ഉയർത്തിയ ആലയങ്ങളും ദൈവങ്ങൾ വന്നു പോയിട്ടുണ്ടെന്ന് ആചാര്യന്മാർ കണ്ടെത്തി അവിടെ ആ ചൈതന്യത്തെ ആരാധിക്കുന്നതിനായി കെട്ടിയുയർത്തിയ കെട്ടിടങ്ങളും.പ്രതിഷ്ഠയുടെ സ്വഭാവമനുസരിച്ച് ഈ വ്യത്യാസം തിരിച്ചറിയാം.

 

അധ്യായം 3 ടോപ്പിക്ക് 2 മതങ്ങളും ദൈവങ്ങളും

 

               മനുഷ്യർ പെരുകാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ 1/100 എന്ന കണക്കിൽ കൊഴിഞ്ഞു പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്നു . പാപികളുടെ എണ്ണം 100/100 ആയി മാറി. പിന്നീട് വിശ്വാസികൾ ആയിരത്തിൽ ഒന്ന് എന്ന നിലയായി മാറി. ഉള്ള വിശ്വാസികൾ തന്നെ വെറും കാട്ടിക്കൂട്ടലുകൾ മാത്രമായി മാറി. സത്യവിശ്വാസികളുടെ എണ്ണം, ശരിയായ ഈശ്വരനെ കണ്ടെത്തിയവരുടെ എണ്ണം ഒരു ലക്ഷത്തിൽ ഒന്ന് എന്ന നിലയിൽ നിന്ന് കോടിയിൽ ഒന്ന് എന്ന നിലയിലേക്ക് അധപതിച്ചു. ആ ഒരാൾക്ക് തൻറെ സമൂഹത്തിലുണ്ടായ അധപ്പതനം അസഹനീയമായി തോന്നി.അവരുടെ ഗുരുവായി അവരോട് സംസാരിച്ച് നേർവഴി നടത്താൻ നോക്കി, അങ്ങനെ ലോകത്തിൻറെ വിവിധ കോണുകളിൽ ഗുരുസ്ഥാനീയർ ആയവരെ എല്ലാം കുറച്ചെങ്കിലും ദൈവീക പരിവേഷം നൽകി ആരാധിച്ചു. ശരിയായ ദൈവത്തെ വിട്ട് മനുഷ്യ ദൈവങ്ങളെ ആരാധിക്കുന്ന മുറയ്ക്ക് ആരാധനയിലും വ്യത്യാസങ്ങൾ ഉണ്ടായി. വിവിധ ആരാധനാ സമ്പ്രദായങ്ങൾ ഓരോ മതമായി മാറി. ഈ മതങ്ങൾ പരസ്പരം ഏറ്റുമുട്ടി. ആര് വലിയവൻ ,ആര് ശക്തിമാർ ആരു പറയുന്നത് ശരി എന്നതിൻറെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ മനുഷ്യർ തമ്മിൽ കൊല്ലും കൊലയും വരെ നടന്നു. ഇപ്പോഴും നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. മനുഷ്യരും ഈശ്വരന്മാർ തന്നെ.അവരിലുള്ള ഈശ്വരനെ മറന്ന് ശരിയായ ഈശ്വരനാണെന്ന പേരിൽ കൊല്ലും കൊലയും നടത്തുന്നത് വെറും ഭൗതികവാദമാണ്. ആകാശങ്ങളിലെ നാരായണനെ മറന്ന് പ്രവർത്തികൾ ചെയ്യുന്നത് ഇരുട്ടിൻറെ സന്തതികൾക്ക് പ്രിയകരമാണ്.അങ്ങനെ കൊല്ലപ്പെടുന്ന ഓരോ മനുഷ്യരെയും ഇരുട്ടിൻറെ സന്തതികൾ തങ്ങളുടെ കൊട്ടാരത്തിലേക്ക് വിളിച്ചു കൊണ്ടു പോകുന്നു. താൻ പറഞ്ഞ വഴികളിലൂടെ സഞ്ചരിക്കാത്ത വരെ താൻ എന്തിനു സംരക്ഷിക്കണം. നാരായണൻ ശിക്ഷ വിധിക്കും അവർക്ക് ശരിയായ തന്റെ സ്വർഗ്ഗത്തിൽ സ്ഥാനമില്ല. എല്ലാം പറഞ്ഞു കൊടുത്തിട്ടും തന്നിഷ്ടം പ്രവർത്തിച്ച അതിനുള്ള ശിക്ഷ pre programmed ആയി അവർക്ക് ലഭിക്കുന്നു. ഇന്നിപ്പോൾ വിശ്വാസമെന്ന പേരിൽ ഏതാനും പേക്കൂത്തുകൾ മാത്രം. അതൊന്നും ഈശ്വരനിശ്ചയമല്ല. ഇപ്പോൾ കാണിക്കുന്നതൊന്നും ഈശ്വരൻ പറഞ്ഞിട്ട് ചെയ്യുന്നവയല്ല. കുറെയെല്ലാം അറിവില്ലായ്മ. അറിവില്ലായ്മ അദ്ദേഹം പൊറുക്കും, അഹങ്കാരം അദ്ദേഹം ക്ഷമിക്കുകയില്ല .തൻറെ രക്ഷ അദ്ദേഹം പിൻവലിക്കും . തൻറെ രക്ഷ പിൻവലിക്കുന്ന നിമിഷം ലഭിക്കേണ്ട ശിക്ഷ അവനെ ഭൂമിയിൽ നിന്ന് തന്നെ ലഭിക്കും. അതൊരുപക്ഷേ ദുർമരണം പോലുമായിരിക്കും . നാരായണൻ അറിയാതെ ഒരു മനുഷ്യനും ഒന്നും ചെയ്യാനാവില്ല. കാരണം ഇല്ലാതെ അദ്ദേഹം ശിക്ഷ വിധിക്കുകയുമില്ല .താൻ പറഞ്ഞ പോലെ ജീവിക്കുന്നവന് അദ്ദേഹം സ്നേഹനിധിയായ ഒരു പിതാവാണ് അല്ലാത്തവർക്ക് വിനാശകാരനും.

 

അധ്യായം 3 ടോപ്പിക്ക് 1 സൃഷ്ടിസ്ഥിതി സംഹാരങ്ങൾ

 

                ഇതുവരെ എഴുതിയതിൽ നിന്ന് നമുക്ക് ജീവൻ നൽകിയത് (ജീവാത്മാവ്) ഭൂമിയിലെ ഇരുട്ടിൻറെ ദേവനായ ശിവൻ ആണെന്നും അദ്ദേഹത്തിന് ഇഷ്ടമില്ലാതെ ആണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഒരു ജീവി വർഗ്ഗത്തിന് കപ്പം ആയി മറ്റേതോ ഗ്യാലക്സിയിൽ നിന്ന് വന്ന വിഷ്ണു കപ്പമായി ചോദിച്ചത് എന്നും മനസ്സിലായല്ലോ..?വിഷ്ണുവിൻറെ മായാ പ്രയോഗത്തിന്റെ ഒരു ഉപഘടകം നാം ശരിയായ രീതിയിൽ ഈ ഭൂമിയുടെ ആണെന്നും നമ്മളും ഇവിടെ ഉള്ള ജീവി വർഗ്ഗവും നമ്മുടെ സഹോദരീ സഹോദരന്മാർ ആണെന്നുള്ളതും മറന്നു പോയി എന്നതാണ്. അല്ലെങ്കിൽ മായ്ച്ചു കളഞ്ഞു എന്നത് തന്നെ ആണ്. നമ്മൾ ഈ ഭൂമിയുടെ ഭാഗമേ അല്ല എന്ന രീതിയിൽ ഈ ഭൂമിയെ നശിപ്പിച്ചു കളയാനുള്ള വിധം സഹ പ്രവർത്തനങ്ങൾ ചെയ്യാൻ മനുഷ്യനെ പ്രേരിപ്പിച്ചത്, ഈ ഭൂമിയോട് അല്പംപോലും പ്രേമം ഇല്ലാതെ ജീവിക്കാൻ കാരണമായിത്തീർന്നത് ആ മറവി തന്നെയാണ്. ഭൂമിയിൽ ആദ്യം എത്തിച്ചേർന്നത് നമ്മളടക്കമുള്ള ഈ ജീവി വർഗ്ഗവും ഭഗവാൻ ശിവനുമാണ്. എന്നാൽ പരമാത്മാവ് നമ്മളിൽ പ്രവേശിക്കുമ്പോൾ മുൻജന്മം എല്ലാം മായ്ച്ചുകളയുന്നു .ശിവഭഗവാന്റെ അവതാര രീതിയിൽ എല്ലായിടത്തും അദ്ദേഹം സ്വയം ഭൂ ആയി വിവക്ഷിക്കുന്നതിന്റെ കാരണവും അതാണ്. സ്വയംഭൂ എന്ന് വെച്ചാൽ സ്വയം ഉണ്ടായതെന്ന്. അങ്ങനെ പറയുന്നതിന്റെ കാരണം ശിവൻറെ ഉൽപ്പത്തിയെ കുറിച്ചൊരു അധികാര രേഖ നമ്മങ്ങളിൽ നിന്നും തന്നെ മാഞ്ഞുപോയി.സ്വയംഭൂ എന്ന പേരിൽ ഇവിടെ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നതെന്നും സ്വയം ഉണ്ടായി എന്നൊക്കെ ആണ് ഭഗവാൻ ശിവനെ കുറിച്ച് പല സന്ദർഭങ്ങളിലും സൂചിപ്പിക്കുന്നത്.

ഇതോടെ സൃഷ്ടിസ്ഥിതി സംഹാരങ്ങൾ ആരൊക്കെ ആണെന്നും എന്തൊക്കെ ആണെന്നും സൂചിപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞു. 

എല്ലാത്തിന്റെയും ഉറവിടം പരബ്രഹ്മാവിൽ നിന്നായതുകൊണ്ട് എല്ലാം സൃഷ്ടിക്കുന്നവൻ എന്ന പേര് ബ്രഹ്മാവിന് തന്നെ . നമ്മുടെ ജീവൻ നിലനിർത്തുന്നതും സൗഖ്യം നൽകുന്നതിന്റെയും ഏറ്റക്കുറച്ചിലുകൾ നിയന്ത്രിക്കുന്നതും ഭഗവാൻ വിഷ്ണു ആയതുകൊണ്ട് നമ്മളെ നിലനിർത്തുന്നത് എന്ന അർത്ഥത്തിൽ സ്ഥിതിയായി വിഷ്ണുവിനെ കാണുന്നു. ഒടുക്കം നമ്മുടെ നമ്മുടെ ശരീരം ലയിച്ച് ചേരുന്നതും പരമാത്മാവിന്റെ സ്വർഗ്ഗ നരക പ്രവേശനങ്ങൾ തീരുമാനിക്കുന്നത് ഭഗവാൻ ശിവൻ ആയതിനാൽ സംഹാരമൂർത്തിയായി ശിവനെ കണക്കാക്കുന്നു.

‌             ഭൂമിയിലെ അന്തരീക്ഷ ഘടനയ്ക്കും ജീവിതരീതിക്കും യോജിച്ച ഒരു ശരീരമാണ് എല്ലാ ജീവി വർഗ്ഗങ്ങളും സ്വീകരിച്ചത്. പെറ്റുപെരുകുന്നതിനു വേണ്ടി ആൺ വിഭാഗവും പെൺ വിഭാഗവുമായി രൂപം പ്രാപിച്ചു. എന്നാൽ ഗാലക്സികളിലെ രാജാക്കന്മാരായ ശിവനും വിഷ്ണുവും ഇന്നും ഏകമായി തന്നെ നില നിൽക്കുന്നു. ചൂടും തണുപ്പും പോലെ, ഇരുട്ടും വെളിച്ചവും പോലെ സത്യത്തിൽ തണലെന്നൊരു അവസ്ഥ ഇല്ല. ഇരുട്ടെന്നൊരു അവസ്ഥ മാനുഷിക ലോകത്തിന് അപ്രാപ്യമാണ്. വെളിച്ചം ഇല്ലാത്തിടത്ത് സ്വാഭാവികമായും ഇരുട്ട് പരക്കുന്നു. ചൂട് മറയുമ്പോൾ തണുപ്പ് നിറയുന്നു. സന്തോഷം ഇല്ലാതാകുമ്പോൾ ദുഃഖം കൂടുന്നു. സ്വർഗ്ഗം അപ്രത്യക്ഷമാകുമ്പോൾ നരകം ഭവിക്കുന്നു. നാരായണൻ മറയുന്നിടത്ത് ശിവൻ പ്രത്യക്ഷമാകുന്നു.അങ്ങനെ നോക്കുമ്പോൾ നമ്മുടെ സുഖദുഃഖങ്ങളെ നിയന്ത്രിക്കുന്നത് നമ്മൾ തന്നെ അല്ലേ. സ്വർഗ്ഗ പ്രാപ്തിക്ക് നാരായണനെ കൂടെ നിർത്തുക. ഇല്ലെങ്കിൽ ശിവൻ നമ്മുടെ ജീവിതം ഏറ്റെടുക്കും.ഇതിനെ ഈശ്വരൻ നമ്മളെ പരീക്ഷിക്കുന്നു എന്ന് എങ്ങനെ പറയും.നമുക്ക് സ്വർഗീയ ജീവിതം വേണമെങ്കിൽ നന്മ ചെയ്യുക. നല്ലത് ചിന്തിക്കുക.പരമാത്മാവിന്റെ രക്ഷക്കും ശക്തി വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിനും നാരായണനെ ഭജിക്കുക. ജീവാത്മവിന്റെ രക്ഷക്കായി ശിവനെ പ്രീതിപ്പെടുത്തി കൊണ്ടിരിക്കുക. കഷ്ടതകൾ വരുമ്പോൾ അത് ഈശ്വരന്റെ പരീക്ഷകൾ ആണെന്നത് ഒരു തെറ്റായ പ്രചാരണമാണ്. ഈശ്വരന് ആരെയും പരീക്ഷിക്കേണ്ട ആവശ്യമില്ല. മനുഷ്യന്റെ കയ്യിലിരുപ്പനുസരിച്ച് അവൻ അനുഭവിക്കുമെന്നത് മുൻവിധി ആണ്. അതൊന്നും പരീക്ഷിച്ചറിയേണ്ട ആവശ്യം ഈശ്വരനില്ല. അതൊക്കെ pre programmed ആയി Automatic ആയി നടക്കുന്നു. നിങൾ നന്മ ചെയ്യൂ.നന്മ ഭവിക്കും.തിന്മ ചെയ്യൂ തിന്മ ഭവിക്കും.ഇതാണ് കർമ്മഫലം.

പര ബ്രഹ്‌മാവും മഹാ വിഷ്ണുവും കാലകേയ ശിവനും ആണ് ആ മൂർത്തികൾ .ഏകദേശം ഒരു 5000 കൊല്ലം ആയിട്ടുണ്ടാവും , കലിയുഗം ആരംഭിച്ചത് മുതൽ മനുഷ്യരിൽ ഉള്ള വിശ്വാസം നശിക്കാൻ തുടങ്ങി .തല മുറകൾ ആയി കൈമാറ്റം ചെയ്യപ്പെടേണ്ട പലതിനും ആ വിശ്വാസ തകർച്ചയിൽ ശോഷണം സംഭവിച്ചു .അതു കൊണ്ടു തന്നെ ഒരു 5000 കൊല്ലത്തെ വിടവ് സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ട് .ഇപ്പോൾ ഉള്ള ജനങ്ങൾ മിക്കവാറും ദൈവ ശാസ്ത്രത്തെ കൈ വിട്ടിട്ട് യുക്തിയെയും തർക്ക ശാസ്തീയത്തെയും ആശ്രയിക്കുന്നു .ഇനി ആകെ ഉള്ളത് കുറെ ആരും നേരിട്ട് കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത കുറച്ചു വിശ്വാസങ്ങൾ മാത്രം .അതു തന്നെ അന്ത്യ ശ്വാസം വലിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു .വിശ്വാസികൾ പോലും ഒരു ശരി ആയ അത്താണി കണ്ടെത്താൻ കഴിയാതെ വിഷമിക്കുന്നു .13000 കൊല്ലം മുമ്പ്
മനുഷ്യൻ ഉണ്ടാവുന്നതിനു മുൻപ് തന്നെ ഈ ഭൂമിയിൽ ജീവൻ ഉണ്ട് .അതിന്റെ അധിപൻ ആണ് ശിവൻ .ശിവന്റെ അധിപത്യത്തിൽ സകല ജീവികളും പ്രാണികളും , ഭൂത ഗണങ്ങളും ( വൈറസ് , ബാക്ടീരിയ ) എല്ലാ നെഗറ്റീവ് ശക്തികളും വണരുളുന്നു .
ശിവൻ എങ്ങനെ ഉണ്ടായി എന്ന് ഇന്നും അജ്ഞാതം ആണ് .മനുഷ്യർ എഴുതിയ ഒരു പുരണത്തിലും അതു പറഞ്ഞിട്ടില്ല .കാരണം മനുഷ്യനും മഹാ വിഷ്ണുവിനും ഈ കാര്യം അജ്ഞാതം ആണ് .
ശരിക്കും പറഞ്ഞാൽ ശിവൻ ആണ് മനുഷ്യർ ഒഴികെ ഉള്ളവരുടെ നാഥൻ .ഇവയെ എല്ലാത്തിനും ശിവന് നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയും .
മഹാ വിഷ്ണു ആണ് മനുഷ്യരുടെ നാഥൻ .ആകാശത്തിൽ , മറ്റൊരു ലോകത്തിന്റെ നാഥൻ ആയി കഴിഞ്ഞിരുന്ന മഹാ വിഷ്ണു ,തന്റെ രാജ്യത്തിന്റെ , തന്റെ സമൂഹത്തിന്റെ നില നില്പിനെ ബാധിക്കുന്ന ചില വസ്തുക്കൾ ( പ്രധാനം ആയും സ്വർണം ) കുറവ് വന്നപ്പോൾ അതു ഭൂമിയിൽ കണ്ടെത്തി .അതു ഒരുക്കി എടുക്കാൻ ഒരാളെ വേണമായിരുന്നു .
ഭൂമിയുടെ അധിപൻ ആയ ശിവനോട്
അനുവാദം ചോദിക്കാതെ ആണ് ശിവന്റെ ഒരു സൃഷ്ടിയിൽ മഹാ വിഷ്ണു തന്റെ മായ പ്രവേശിപ്പിച്ചു മനുഷ്യനെ ഉണ്ടാക്കിയത് .അതു കൊണ്ട് മനുഷ്യൻ ശിവന്റെ ശത്രു ആയി മാറി .അങ്ങനെ ശിവൻ മനുഷ്യന് സംഹാര മൂർത്തി ആയി മാറി .എങ്കിലും നാരായണൻ എല്ലായ്‌പോഴും മനുഷ്യന്റെ രക്ഷക്ക് എത്തി .
തികച്ചും ഏകൻ ആയ മനുഷ്യൻ , തനിക്ക് ഒരു ഇണയെയും ആവശ്യപ്പെട്ടു .അങ്ങനെ മഹാവിഷ്ണു ഒരു സ്ത്രീയെയും പുരുഷനെയും ഭൂമിയിൽ സൃഷ്ടിച്ചു .അവൻ ഭൂമിയിൽ അടിമയെ പോലെ പണി എടുക്കാൻ ഏല്പിച്ചിട്ട് മഹാ വിഷ്ണു മറഞ്ഞു .എങ്കിലും അവൻ എന്തു ചെയ്യുന്നു എന്ന് സാധാ രണ്ടു പേരും telepathi , ആശയ വിനിമയം ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്നു .ഒരിക്കലും രതി നടത്തരുതെന്ന് വിഷ്ണു ആവശ്യപ്പെട്ടിരുന്നു എങ്കിലും സ്ത്രീയുടെ പ്രേരണയിൽ പുരുഷൻ അതെല്ലാം മറന്നു പോയി .അന്ന് മഹാ വിഷ്ണു മനുഷ്യനിൽ നിന്നും മറഞ്ഞു .അതോടെ ഭൂത ഗണ ങ്ങളും മറ്റു ഇരുട്ടിന്റെ ശക്തികളും മനുഷ്യനെ വേട്ട ആടാൻ തുടങ്ങി .
എങ്കിലും തന്റെ ചൈതന്യം വഹിക്കുന്ന മനുഷ്യനെ കൈ വിടാൻ മഹാ വിഷ്ണു ഒരുക്കമായിരുന്നില്ല .തന്നെ സദ ഭജിക്കുന്ന മനുഷ്യരെ തന്റെ മായയാൽ അദൃശ്യ വലയം തീർത്തു മഹാവിഷ്ണു മനുഷ്യരെ രക്ഷിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരിക്കുന്നു .സംഹാരത്തിന് ഉടമ ആയ ശിവനെ ചിലർ എങ്കിലും പ്രീതിക്ക് വേണ്ടി പ്രാർത്ഥിച്ചു ഭജിക്കാൻ തുടങ്ങി .അങ്ങനെ പ്രാര്ഥിക്കുന്നവരെ ശിവനും തന്റെ ഭൂത ഗണ ങ്ങളെ നിയന്ത്രിച്ചു കഷ്ട നഷ്ട ദുരിത വ്യാധികളിൽ നിന്നും അഭയം കൊടുത്തു കൊണ്ടേ ഇരിക്കുന്നു .
ശിവനും ,വിഷ്ണുവും പരബ്രഹ്മത്തിലൂടെ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടവ തന്നെ .നമ്മുടെ നിയതി , വിധി എല്ലാം തീരുമാനിക്കുന്നത് ആ പര ബ്രഹ്മം ആകുന്നു .നന്മ മാത്രം ലക്ഷ്യമെങ്കിൽ വിഷ്ണുവിനെ ഭജിച്ചു , ശിവനെ പ്രീതിപ്പെടുത്തി മുന്നോട്ട് പോയേ പറ്റു.

 

 

അധ്യായം 2 ടോപ്പിക്ക് 7 ജന്മാന്തരങ്ങളും ആത്മാവിൻറെ യാത്രകളും

 

           നിങ്ങൾക്ക് മനസ്സിലാക്കാൻ എളുപ്പത്തിൽ പറയുകയാണെങ്കിൽ   ഓരോ ആത്മാവും അദ്ദേഹത്തിൻറെ ഒരു ഉച്ഛ്വാസമാണ് ആണ് .മാനുഷ്യ ലോകത്തിൽ അതിന് നമ്മുടെ ഒരു സെക്കൻഡ് മുതൽ 800 ,1000 വർഷം വരെ ദൈർഘ്യം കാണും. ഈ ആയിരം വർഷം ദൈർഘ്യം കൊടുത്തിരിക്കുന്നത് ഒരു ജന്മമായിട്ടല്ല. പല ജന്മം ആയിട്ടാണ് .ഈശ്വരൻ  ഏൽപ്പിച്ച കടമ കൃത്യമായി ചെയ്യാൻ ആയിട്ടാണ് ഭൂമിയിലേക്കയച്ചത്.അത് മറന്നു തോന്നിയപോലെ നടന്ന് കണ്ട പാപങ്ങളൊക്കെ ചെയ്തുകൂട്ടുന്ന മുറക്ക് ആണ് അടുത്ത ജന്മം കൊടുക്കണോ വേണ്ടയോ എന്ന് തീരുമാനിക്കുന്നത്. ഈശ്വരന്റെ മക്കളായി ജനിക്കുന്ന നമ്മളോരോരുത്തരും ആ കടമകൾ മറന്ന് ഭൗതികലോകത്തെ പുണരുമ്പോൾ  ഈശ്വരൻ നെറ്റി ചുളിക്കുന്നുണ്ട് അസ്വസ്ഥനാകുന്നുണ്ട്. ഏത് ജന്മത്തിൽ ആണോ നിനക്ക് ഈശ്വരനു വേണ്ടി ജീവിക്കാൻ കഴിയുന്നത് ആ ജന്മത്തിൽ വച്ച് ഈശ്വരന്റെ ഉച്ഛ്വാസമായ നിൻറെ ആത്മാവിനെ ശ്വാസമായി സ്വശരീരത്തിലേക്ക് തിരികെ എടുക്കുന്നു. അതിനെ പരമപദം പൂകി എന്ന് പറയും. മുക്തി നേടി എന്നും പറയാം. ജ്ഞാനപ്പാന എന്ന ഭക്തി ഗീതത്തിൽ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. ഈച്ച ചത്തൊരു പൂച്ചയാകുന്നു, നൃപൻ ചത്തു കൃമിയായ് പിറക്കുന്നു , നരി ചത്തു നരനായ് പിറക്കുന്നു, നാരി ചത്ത് നോരിയായി പിറക്കുന്നു, ഗജം ചത്ത് അജമാകുന്നു, അമരന്മാർ മരങ്ങളാകുന്നു , അസുരന്മാർ സുരന്മാരായീടുന്നു, ചണ്ഡകർമ്മങ്ങൾ ചെയ്തവൻ ചാകുമ്പോൾ ചണ്ഡാല കുലത്തിങ്കൽ പിറക്കുന്നു. അല്ലെങ്കിൽ അങ്ങനെ ആയിത്തീരുന്നു.ഇതിൽ നിങ്ങൾ ഒരു കാര്യം ശ്രദ്ധിച്ചോ? എല്ലാത്തിന്റെയും ഒരു വശത്ത് ആസുരിക ഗുണമാണ്. ഒരു ജന്മത്തിലെ കയ്യിലിരിപ്പ് (പ്രവർത്തി) പോലെയിരിക്കും അടുത്ത ജന്മം വേണോ, അത് എന്തായിരിക്കണം എന്ന് തീരുമാനിക്കാൻ. ചിലർക്ക് അതേ ജന്മത്ത് തന്നെയാണ് പ്രതിഫലം പാടത്ത് പണിയും വരമ്പത്ത് കൂലിയും. അത്രയും കടുത്ത പാപം ചെയ്തവരെ മാത്രമേ അങ്ങനെ വിധിക്കാറുള്ളൂ ! ആ വിധിയെല്ലാം pre programmed ആണ് താനും. നൃപനും, ഗജനും, അസുരന്മാരും ചണ്ഡ കർമ്മം ചെയ്തവനും, നരിയേയും ഈച്ചയെയും, നാരിയെയും  കർമ്മബലം അനുസരിച്ച് മറുജന്മം  കൊടുക്കുക തന്നെ ചെയ്യും.അതെല്ലാം ക്രമമനുസരിച്ച് കൃമിയായും, അജയമായും, മരമായും, സുരന്മാരായും, ചണ്ഡാലനായും, മനുഷ്യനായും പൂച്ചയായും ഓരിയായും  ജനിപ്പിക്കുന്നു. എന്ന് പറഞ്ഞാൽ ഇത്തരക്കാരുടെ ജന്മം ആകും കിട്ടുക. മരമായി ജനിപ്പിക്കും എന്ന് പറഞ്ഞാൽ Tree അല്ല. ഒരു അനങ്ങാപ്പാറ Comma stale എന്നൊക്കെ പറയില്ലേ അത്. പൂച്ചയുടെ ജന്മം, കൃമിയുടെ ജന്മം.  അജം (ആട്) അതിൻറെ ജന്മം എന്നൊക്കെ പറയുമ്പോൾ ആ Shape അല്ല ഓർക്കേണ്ടത്. വസ്തുവിൻറെ ആ ജീവിയുടെ ശൈലിയിൽ മനുഷ്യരൂപം എടുക്കേണ്ടിവരും എന്ന് വിശദീകരണം. കൃമിയായി എന്ന് വെച്ചാൽ കാണുന്നവർക്കൊക്കെ അറപ്പ് തോന്നുന്ന രൂപത്തോടെ ഉള്ള മനുഷ്യരെ കണ്ടിട്ടില്ലേ.. അങ്ങനെ ആക്കി ജനിപ്പിക്കുമെന്നർത്ഥം. അല്ലാതെ നേരെ തിരിച്ച് ഒരിക്കലും ആകുന്നില്ല .അതായത് സ്വാതികകർമ്മങ്ങൾ ചെയ്ത് പുണ്യം ചെയ്ത് ജീവിക്കുന്നവർക്ക് മറ്റൊരു ജന്മം എടുക്കേണ്ടി വരില്ല.വളരെ വേഗം തന്നെ പരമപദം പ്രാപിക്കാൻ കഴിയും. അതുകൊണ്ടാണ് വളരെ ചെറുപ്പത്തിൽ തന്നെ ചില ജന്മങ്ങൾ ദേഹത്യാഗം ചെയ്യുന്നത്.മരിച്ചവരുടെ ബന്ധുക്കളെ ആശ്വസിപ്പിക്കുന്നത്  കേട്ടിട്ടില്ലേ നല്ല മനുഷ്യരെ ഈശ്വരൻ നേരത്തെ വിളിക്കുമെന്ന്. ഇത്രേയുള്ളൂ കാര്യം. ഓരോ ജന്മവും നിനക്ക് തരുന്നത് ആ കടമ ചെയ്യാനാണ്. ഈശ്വരന്റെ ഉച്ഛ്വാസവായു ആയി നീ ഭൂമിയിൽ പിറവിയെടുക്കുമ്പോൾ നീ നിൻറെ തോന്നിയവാസം നടന്ന് ഓരോ പ്രവർത്തികൾ ചെയ്തു ദൈവദോഷം വരുത്തിവെച്ച് കഷ്ടകാലം വരുത്തി വെക്കുന്നു. ചിലർ പറയുന്നത് കേട്ടിട്ടില്ലേ.അവനവൻ ചെയ്യുന്ന പ്രവർത്തിക്ക് അവനവന് കിട്ടുമെന്ന്.കഷ്ടകാലത്തിലും രോഗപീഡയിലും നേരത്തെ പറഞ്ഞ രൂപങ്ങളിലും നിങ്ങൾ ജീവിക്കുമെങ്കിൽ ഓർക്കുക പാപം ചെയ്ത ആത്മാവ്, ശാപം കിട്ടിയ ആത്മാവ് ആണ് നിങ്ങളുടേതെന്ന്. സത്യത്തിൽ ഈശ്വരൻ ആരെയും ശപിക്കുന്നില്ല. നിങ്ങളുടെ പ്രവർത്തികൾ നിങ്ങളെ ഈശ്വരനിൽ നിന്നകറ്റുമ്പോൾ അത് പാപമായും കൊടുംക്രൂരതകൾ ശാപമായി മാറുന്നു എന്നെ ഉള്ളൂ. ഇതെല്ലാം മുൻപേ (pre programmed) എഴുതപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതാണ്. നിങ്ങളൊരു മയക്കുമരുന്ന് കച്ചവടക്കാരൻ ആണെങ്കിൽ അത് മൂലം ഒരുപാട് പേർ നശിക്കാനും ഇടയായെങ്കിൽ നിങ്ങളെ അടുത്ത ജന്മം മയക്കുമരുന്നുപയോഗിച്ച് നശിക്കുന്ന ഒരു കുട്ടിയുടെ അച്ഛനായി ജനിപ്പിക്കും  ഇത്രയേ ഉള്ളൂ. അപ്പോൾ കഴിഞ്ഞ ജന്മത്തിൽ നിങ്ങൾ മൂലം മറ്റുള്ളവർ അനുഭവിക്കാനിട ആയതൊക്കേ അടുത്ത ജന്മത്തിൽ നിങ്ങൾ അറിയും. നിങ്ങൾക്ക് മുക്തിപദം നേടുവാനുമാകില്ല . അപ്പോൾ അവിശ്വാസികൾ ശുണ്ഠിയായി ചോദിക്കും .നിങ്ങളെ ഒരു മയക്കുമരുന്ന് കച്ചവടക്കാരൻ ആക്കി ജനിപ്പിക്കാതെ ഇരുന്നാൽ പോരെ എന്ന്......!!!. ചോദ്യകർത്താവിന്റെ മുൻപിൽ അയാളുടെ ആ ജന്മം മാത്രമേ ഉള്ളൂ. എന്നാൽ ഈശ്വരന്റെ കമ്പ്യൂട്ടറിൽ അയാളുടെ കഴിഞ്ഞ ജന്മങ്ങൾ മുഴുവൻ കിടക്കുകയാണ്.അയാളുടെ മാത്രമല്ല 700 കോടി ജനങ്ങളുടെ മുഴുവൻ വിവരങ്ങൾ, അവരുടെ പ്രവർത്തികൾ എല്ലാം അനുനിമിഷം ഗ്രഹിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു അദ്ദേഹം.ആ കൂട്ടത്തിൽ കൂട്ടം തെറ്റിപ്പോയ കുഞ്ഞാട് പോലെ ഒരുത്തൻ  കഞ്ചാവ് കച്ചവടം നടത്തുമെന്ന് അദ്ദേഹത്തിനറിയാം . പറഞ്ഞ പ്രവർത്തികൾ ചെയ്യാതെ ( എല്ലാ മനുഷ്യരെയും ഈശ്വരസേവക്ക് pre programmed ആയാണ് ഭൂമിയിൽ പിറക്കുന്നത് അത് മറന്നിട്ട് സ്വന്തം ഇഷ്ടത്താൽ തോന്നിയ വാസം ചെയ്യുന്നതിന് കുറ്റക്കാരൻ ഈശ്വരനല്ല) കഞ്ചാവ് കച്ചവടം ചെയ്യുന്ന അവനെയാണ് ഈശ്വരൻ കഴിഞ്ഞ ജന്മത്തിൽ കഞ്ചാവ് കച്ചവടം നടത്തിയവരെ മക്കൾ ആയി ജനിപ്പിക്കുന്നത്. എല്ലാ മനുഷ്യരും pre programmed ആണെങ്കിലും ഭൗതിക ലോകത്തിലെ സുഖലോലുപതയുടെ വിളിയിൽ അതിലേക്ക് വഴുതി വീഴുന്ന മനുഷ്യൻ ദൈവത്തിന്റെ ശാപത്തിന് ഇടയാകുന്നു ശാപം എന്തെന്ന് മുൻപ് പറഞ്ഞു.എല്ലാ മനുഷ്യരും pre programmed ആണെങ്കിലും ഭൗതികതയിലൂന്നിയ മനുഷ്യമനസ് ഈശ്വരനെ മറന്നു ജീവിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു, വിളിക്കുന്നു.  മനുഷ്യമനസ്സ് തികച്ചും ഭൗതിക സൃഷ്ടിയാണ്. അങ്ങനെ നിന്നിലൂടെ ഈ ലോകത്തെ നോക്കി കാണേണ്ട ഈശ്വരനും ഈ ലോകത്തിനുമിടയ്ക്ക് നിൻറെ മനസ്സ് ഇടം പിടിക്കുന്നു.അങ്ങനെ ഈശ്വരന്റെയും ഭൗതികതയുടെയും ഇടയ്ക്ക് മനസ്സ് സ്ഥാനം പിടിക്കുന്നു. ഭൗതികതയുടെ വിളിയുടെ പ്രലോഭനത്തിൽ ഈശ്വരനെ മറന്നു നീ സുഖത്തിൻറെ പുറകെ പായുന്നു.അവിടെ ഈശ്വരനായി പിറന്ന ആത്മാവായ ഈശ്വരൻ ചുരുങ്ങി തിങ്ങി,തിങ്ങി ഒരു ബിന്ദുവായി വിറങ്ങലിച്ച് ഇരിക്കുന്നു.ഏറ്റവും വലിയ പാപമായ ലൈംഗികത ചെയ്യുന്ന നേരത്ത് ആത്മാവ് നിന്നെ വിട്ട് പുറത്തു നിൽക്കുന്നു, കുറച്ചു നേരത്തേക്കെങ്കിലും.അതോടെ പൈശാചിക ലോകമാകുന്ന ഇന്ന് ചെളിക്കുണ്ടിലേക്ക് നീ  എടുത്തെറിയപ്പെടുന്നു. ഒരു ബിന്ദു ആയെങ്കിലും നിന്നിൽ തുടരുന്ന ആത്മാവിനെയും Black force  ആക്രമിച്ചു കീഴടക്കി കരിക്കട്ട ആക്കി മാറ്റുന്നു. അങ്ങനെ സംഭവിക്കുന്നതിന്റെ അവസ്ഥ: തുലാം കഷ്ടമെന്നല്ലാതെ എന്ത് പറയാൻ: നിന്നെ കാത്തിരിക്കുന്നത്  ദുർമരണം, കടുത്ത രോഗം, മാനസികരോഗം, എന്തായാലും നിൻറെ ആത്മാവിനെ നഷ്ടപ്പെടും.ഈ ലോകം മുഴുവനും നേടിയാലും ആത്മാവിനെ നഷ്ടപ്പെടുത്തിയാൽ നിനക്ക് എന്തു പ്രയോജനം.

 

അധ്യായം 2 ടോപ്പിക്ക് 6 - വിശ്വാസി എന്നതിന്റെ നിർവചനം

 

             ആരാണ് ഒരു വിശ്വാസി എന്താണ് അതിൻറെ നിർവചനം.ഇരുപത്തിയൊന്നാം നൂറ്റാണ്ട്, കലികാലം, ഇതിൻറെ എല്ലാം സ്വാധീനമായിരിക്കാം വിശ്വാസി എന്നതിന്റെ നിർവചനം മാറി പോയത്. ഈശ്വരനറിയാം ഈ 700 കോടിയിൽ ആരൊക്കെയാണ് വിശ്വാസികൾ. ആരൊക്കെയാണ് കപടവിശ്വാസികൾ എന്ന്.ഈശ്വരനെ തപിച്ച് ഒന്നും നിങ്ങൾക്ക് ചെയ്യാനാവില്ല. കാരണം മുൻ അധ്യായങ്ങളിൽ കണ്ടുകഴിഞ്ഞു. കയ്യിലുള്ള എടുക്കാത്ത നോട്ടുകളും കാലഹരണപ്പെട്ട ചില്ലറകളും ഭണ്ഡാരങ്ങളിൽ നിക്ഷേപിച്ച് നിർവൃതി നേടുന്നവരുണ്ട്. കണ്ണടച്ചിരിക്കുന്ന ഈശ്വരൻ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിക്കുകയേയുള്ളൂ.അറിവില്ലാത്ത ഒരു പൈതലിനെ പോലെ ഒരു ചെറിയ തെറ്റ് . ചില വിശ്വാസികൾ അമ്പലങ്ങളിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങാറേയില്ല.അങ്ങനെ നോക്കുമ്പോൾ ദേവാലയങ്ങളിലെ ജോലിക്കാർക്കൊന്നും യാതൊരു ദുരിതങ്ങളും ഇല്ലാതെ ഇരിക്കണമല്ലോ?.എന്നാൽ സത്യമതല്ല ചില വിശ്വാസികൾ വഴിപാടുകൾ , നേർച്ചകൾ എന്നിവ ചെയ്യുന്നത് കാണാം. ചിലർ 24 മണിക്കൂറും കേൾക്കുന്നത് ഭക്തിഗാനങ്ങൾ ആയിരിക്കും . ചിലർ മൊബൈലിൽ സൂചിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത് ദൈവങ്ങളെ ആയിരിക്കും .എന്നിട്ടെന്തേ ദൈവം പ്രസാദിക്കാത്തത്.എന്തൊക്കെ കാട്ടിക്കൂട്ടലുകൾ ആണ് അറിവില്ലായ്മയുടെ പേരിൽ ചില വിശ്വാസികൾ കാട്ടിക്കൂട്ടുന്നത്. ദൈവത്തെ പ്രസാദിപ്പിക്കാൻ ഇതൊന്നും വേണ്ട , ദൈവത്തിനു വേണ്ടത് നിന്നെയാണ്.നിൻറെ ഭൗതികശരീരം, നിന്റെ ചിന്തകൾ ആയ മനസ്സ് , നിന്റെ സുഹൃത്ബന്ധം ,നിന്റെ ആദരം, നിന്റെ സ്നേഹം , ബഹുമാനം ചുരുക്കത്തിൽ നിന്റെ ഒരു നല്ല സുഹൃത്ത്. ജീവിതത്തിലെ ഓരോ കാര്യത്തിനും ഈശ്വരനെ ഒരു നല്ല സുഹൃത്തായി കണ്ടു നോക്കൂ . ഈശ്വരന് നിന്നിലൂടെ പ്രവർത്തിക്കാനൊരു അവസരം നൽകൂ. ഇത് കുറച്ചു കൂടി വിശദീകരിച്ചാൽ മാത്രമേ ഈശ്വരന് ജീവിതത്തിൽ പ്രഥമസ്ഥാനം കൊടുത്തു ഒരു ജീവിത പങ്കാളിയും സുഹൃത്തുമായി മാറ്റിയെടുക്കാൻ കഴിയൂ. ഭൗതികതയുടെ ഭാഗമായുള്ള ചെളിയും കറയും മാറ്റി വൃത്തിയായി നടക്കണം. വസ്ത്രം ഉടുത്തില്ലെങ്കിലും ഒന്നുമില്ല ഉള്ളത് വൃത്തിയായി ധരിക്കണം.വൃത്തി എവിടെയും കാത്തുസൂക്ഷിക്കണം .ശരീരവും മനസ്സും .എന്നിട്ട് നിങ്ങൾക്കിഷ്ടപ്പെട്ട ഏകാന്തമായ ഒരു സ്ഥലത്ത് നിങ്ങളുടെ ആ കൂട്ടുകാരനെ ഓർത്ത് ഒരു പുഷ്പം സമർപ്പിച്ചാൽ മതിയാകും അദ്ദേഹം തൃപ്തനാകും. ആദ്യമാദ്യം അദ്ദേഹത്തിന് രൂപമോ മുഖമോ ഉണ്ടാവില്ല . പതിയെപ്പതിയെ അദ്ദേഹത്തിനോട് കണ്ണടച്ചിരുന്ന് സംസാരിക്കുക.എല്ലാവരും അതിനെ meditation എന്ന് ശാസ്ത്രീയമായി പറയും. ഈശ്വരനോട് , ആ കൂട്ടുകാരനോട് അൽപസമയം സല്ലപിക്കുന്നതാണ് ഈ അതിന്ത്രിയ ധ്യാനം . സുഖമാണോ എന്ന് ചോദിക്കുക, കളിചിരികൾ പറയുക .എല്ലാം അദ്ദേഹം കേൾക്കുന്നു ആദ്യം ആദ്യം ഒന്നിനും മറുപടി ഉണ്ടാവില്ല. പിന്നീട് ചില നിമത്തങ്ങളിലൂടെ മറുപടി കിട്ടിക്കൊണ്ടിരിക്കും.രാവിലെ എഴുന്നേറ്റ് അരമണിക്കൂർ ധ്യാനത്തിനും, പ്രാണായാമത്തിനും യോഗക്കുമായി നീക്കിവെക്കുക. അ ഈശ്വരനെ ജീവിതത്തിലേക്ക് ശരീരത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവരിക. ഈശ്വരനെ ജീവിതത്തിലേക്കും, ശരീരത്തിലേക്കും കൊണ്ടുവരിക. നിങ്ങളിലെ ഈശ്വരനും ജഗദീശ്വരനും തമ്മിൽ ഇടയ്ക്കുള്ള അന്തരം കുറച്ചുകൊണ്ടുവരിക.അവസാനം ജഗദീശ്വരന്‌ തന്നെ നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തെയും ശരീരത്തെയും നിയന്ത്രിക്കുന്നതിനുള്ള അനുവാദം വിട്ടുകൊടുക്കുക . അല്ലാതെ വിശ്വാസത്തിൻറെ പേരിൽ അമ്പലങ്ങളിലും പള്ളികളിലും കാണിക്കുന്ന പേക്കൂത്തുകൾ സ്വയം നിയന്ത്രിക്കുക. അമ്പലങ്ങളിലും പള്ളികളിലും ഈശ്വരൻ ഉണ്ടെന്നുള്ള വിശ്വാസം മാറ്റിവയ്ക്കുക . അതിനെക്കുറിച്ച് വിശദമായി മറ്റൊരു അധ്യായത്തിൽ പറയാം.ജീവിതത്തിൽ ഈശ്വരനെ അടുത്ത സുഹൃത്തായി കണ്ടെത്തിയ വിശ്വാസികളുടെ ഔദ്യോഗിക ലോകത്തിലെ ആവശ്യങ്ങൾ ഈശ്വരൻ കണ്ടറിഞ്ഞ് നടത്തിക്കൊടുക്കും. ബില്ലുകൾ ഈ ഈശ്വരൻ തന്നെ അടയ്ക്കും. എൻറെ അനുഭവമാണ്. ഇപ്പോഴത്തെ വിശ്വാസികളുടെ പേക്കൂത്തുകൾ കണ്ട് മനംമടുത്ത ഈശ്വരൻതന്നെ പറഞ്ഞു തരുന്ന വാക്കുകൾ ആണ് ഈ പുസ്തകത്തിലൂടെ നിങ്ങൾ വായിക്കുന്നത്. മരണത്തിലേക്ക് ആഴ്ന്നു പോയ എൻറെ പുനർജന്മം പോലും അതിനു വേണ്ടി ആയിരുന്നു. എന്നിലൂടെ ഇത് ലോകം കാണണം., അറിയണം .ഒരു മാറ്റം അദ്ദേഹം ആഗ്രഹിക്കുന്നു ഒരു അവസാനശ്രമം മാറുമോ , ഇല്ലയോ എന്ന് അദ്ദേഹത്തിനറിയാം. എങ്കിലും നിങ്ങൾക്കറിയില്ലല്ലോ, മാറിയാൽ നിങ്ങൾക്ക് കൊള്ളാം.രൂപവുമില്ല പേരുമില്ല അദ്ദേഹത്തെ നിങ്ങൾക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള പേര് വിളിക്കാം ഇഷ്ടമുള്ള രൂപത്തിൽ ആരാധിക്കാം. ആ രൂപം, ആ പേര് അദ്ദേഹം സ്വീകരിച്ചു കൊള്ളും. ഈ ഭൂമിയിലെ 700 കോടി പേരുദേയും വിളി ഒരേസമയം കേൾക്കാൻ കഴിവുള്ള ഒരു ബൃഹത് കമ്പ്യൂട്ടർ ആണദ്ദേഹം.അത് 700 കോടി പേരിലായാലും 700 കോടി രൂപത്തിലായാലും അത്രയും രൂപവും അത്രയും നാമങ്ങളും അദ്ദേഹം സ്വീകരിക്കും. അപ്പോൾ ഓർക്കുക ആരായിരിക്കും അദ്ദേഹം .ഈ ലോകത്തിലെ നമ്മുടെ നേതാവാണ് തലവനാണ്. 700 കോടി ആളുകളുടെയും ജീവിതം അദ്ദേഹം സ്വാധീനിക്കുന്നു നിയന്ത്രിക്കുന്നു. ഒരേസമയം നിങ്ങൾ ചെയ്യുന്നതും ചിന്തിക്കുന്നതും അറിഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

 

അധ്യായം 2 ടോപ്പിക്ക് 5 പ്രാക്ക് അഥവാ ശാപം ഫലിക്കുന്നത്

 പ്രാക്ക് അഥവാ ശാപം ഫലിക്കുന്നത് എങ്ങനെ   ???

മനുഷ്യനായി പിറന്ന എല്ലാവർക്കും ആത്മാവുണ്ട് എന്ന് മുൻ അധ്യായങ്ങളിൽ നിന്ന് ഗ്രഹിച്ചു വല്ലോ.മനസാക്ഷിക്ക് നിരക്കാത്ത പ്രവർത്തികൾ ചെയ്ത് സ്വന്തം ആത്മാവിന്റെ നിലയും വിലയും കളഞ്ഞുകുളിച്ചവർ ആ പ്രവർത്തികൾ കൊണ്ട് തന്നെ നരകിക്കേണ്ടി വരുന്ന അന്യർ, മറ്റുള്ളവർ അവരുടെ നിലയും വിലയും നമ്മൾ അറിയുന്നില്ല. ഇവിടെ പറയുന്ന നിലയും വിലയും എന്നത് ഭൗതികമല്ല ആദ്ധ്യാത്മികമാണ്.ആ ആത്മാവിന്റെ നിലയും വിലയും ഉയർന്ന പടിയിൽ ഉച്ചസ്ഥായിയിൽ ആണെങ്കിൽ അവർക്ക് ഭൗതികമായി നേരിടേണ്ടിവരുന്ന, അവരുടെ ജീവനും, സ്വത്തിനും നേരിടുന്ന കഷ്ടനഷ്ടങ്ങൾ കൊണ്ട് അവർക്കുണ്ടാകുന്ന വ്യാധികൾ, ദുഃഖങ്ങൾ അവരിൽ തന്നെ ഉള്ള ആത്മാവ് തൊട്ടറിയുകയും അവരുടെ ആത്മാവിൽ നിന്നൊരു വികിരണം അതിന് കാരണഭൂതരായവരുടെ ആത്മാവിലേക്ക് ചെലുത്തപ്പെടും. 

ഇതൊന്നും ഭൗതിക ലോകത്തുള്ള ആ രണ്ടുപേരും അറിയുന്നില്ല.ആധ്യാത്മിക ലോകത്തുള്ള ഒരാളെ ആണ് നിങ്ങൾ ദ്രോഹിച്ചതെങ്കിൽ അവർ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിക്കുക മാത്രമേ ഉണ്ടാകൂ.ബാക്കിയെല്ലാം നേരിട്ട് അറിഞ്ഞു കൊള്ളുക . ആ വികിരണം നിങ്ങളുടെ ആത്മാവിന് പരിക്കേൽപ്പിക്കുന്നു. ചതവ് വീഴ്ത്തുന്നു, ദ്വാരം വീഴ്ത്തുന്നു .ചളുക്കം വരുത്തുന്നു. നിങ്ങളുടെ ദൈവാധീനം +ve ൽ നിന്ന് - ve ലേക്ക് പതിക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ അകാരണമായി നിങ്ങളുടെ പ്രവർത്തികൾ കൊണ്ടുള്ള ദൂഷ്യം നിങ്ങൾ തന്നെ അനുഭവിക്കാൻ തുടങ്ങുന്നു. ചുറ്റുപാടുകളിലെ evil force ൽ നിന്നും നിങ്ങൾക്ക് രക്ഷ നൽകിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന നിങ്ങളുടെ ദൈവീക ചൈതന്യത്തിന്റെ നേർത്ത പാടയുടെ കനം ലോപിച്ച് കുറയുകയോ ഇല്ലാതെ ആവുകയോ ചെയ്യുന്നു.അത് നോക്കിയിരിക്കുന്ന പൈശാചിക ലോകം നിങ്ങളുടെ മേൽ ചാടിവീണ് ആക്രമണം തുടങ്ങുന്നു. അത് ഭൗതിക ലോകത്തിൽ നിങ്ങൾക്ക് രോഗങ്ങൾ ആയും സാമ്പത്തിക നഷ്ടമായും വ്യാധി ആയും ആദിയായും തീർത്താൽ തീരാത്ത പ്രശ്നങ്ങളായും അപകടങ്ങളായും പ്രതിഫലിക്കും. ആത്മാവിന് ഏൽക്കുന്ന പരിക്കുകൾ കാലികമായി നമ്മുടെ ശരീരത്തെ കാർന്നു തിന്നുന്നു.ഭൗതിക ചികിത്സകളിൽ ചില രോഗങ്ങൾ തീരാവ്യാദിയായി മാറുന്നതിന്റെ കാരണം ഇരുട്ടുകൊണ്ട് ഓട്ട അടയ്ക്കുന്ന പോലെയുള്ള ഇത്തരം ചികിത്സകൾ ആണ്. കാരണം അത്തരം രോഗങ്ങളുടെ ഉറവിടം ആധ്യാത്മികം ആണ്. അത്തരം രോഗങ്ങൾ പാരമ്പര്യം വഹിക്കുന്നവയാണ്.

 

അധ്യായം 2 ടോപ്പിക്ക് 4 ആത്മാവിന്റെ ശക്തി വർധിപ്പിക്കുന്നതിന്

                  ആത്മാവിന്റെ ശക്തി നമ്മുടെ ശരീരത്തിൽ ഓടി നടക്കുന്നത് കൊണ്ടാണ് നമ്മൾ അരോഗദൃഢ ഗാത്രർ ആയിരിക്കുന്നത് .ചില പ്രത്യേക മാനസിക വ്യായാമ മുറകൾ വഴി ആത്മാവിന്റെ ശക്തി  ഒരുമിച്ചു കൂട്ടുവാൻ സാധിക്കും .അസാധാരണമായ പല കാര്യങ്ങളും അത് കൊണ്ട് ചെയ്യാൻ കഴിയും .ഒരു ലെൻസിലൂടെ സൂര്യ കിരണം കടത്തി വിട്ടിട്ട് ഒരു സൂക്ഷ്മ രശ്മി ഉണ്ടാക്കി കടലാസ്സ് കത്തിക്കുന്നത് സാധിക്കുമെന്ന് അറിയാമല്ലോ .അത് പോലെ തന്നെ ആണ് മനസ്സിൻെറയും  ആത്മാവിന്റെ ശക്തികൾ  സംയോജിപ്പിച്ചാൽ ഉണ്ടാവുക .മനസ്സിന്റെ ശക്തി എന്ന് വച്ചാൽ ഭൗതിക ശക്തി , അത് തികച്ചും നമ്മുടെ ഇച്ഛാശക്തി തന്നെ .. ഇച്ഛാശക്തി ഉണ്ടെങ്കിൽ കൊടും തണുപ്പിനെ പോലും ശരീരം ഉരുക്കുന്ന ചൂടാക്കി മാറ്റാൻ കഴിയും .മഹർഷിമാർ മറ്റുള്ളവരെ ശപിച്ചു നഷ്ട വീര്യർ ആക്കിയ കഥകൾ നാം വേണ്ടത്ര കേട്ടിട്ടുണ്ട് .അല്ലെങ്കിൽ ജീവൻ ഇല്ലാത്ത വസ്തുവിൽ ജീവ ചൈതന്യത്തെ ഉത്പാദിപ്പിച്ച കഥയും ഉണ്ട് .അതൊന്നും കപോല കല്പിതങ്ങൾ അല്ല .നമ്മുടെ പൂർവികന്മാർ ആധ്യാത്മിക ശക്തി കൊണ്ട് വിടു വേല ചെയ്യിച്ചതിന്റെ എഴുതി വെക്കപ്പെട്ട സാക്ഷ്യ പത്രങ്ങൾ മാത്രം ആണിവ . എന്നാൽ ഇന്നത്തെ കണ്ടു പിടുത്തങ്ങളെ ശ്രദ്ധിക്കുന്ന ഒരാൾക്ക് ഇതൊന്നും നിഷേധിക്കാനോ പരിഹസിക്കാനോ സാധ്യമല്ല . ചിന്തകൾക്ക് ആത്മാവിന്റെ പ്രാണ ശക്തിയെ നിയന്ത്രിക്കാൻ ആവും .അത് പോലെ തന്നെ പ്രാണ ശക്തിയുടെ സഹായത്തോടെ മനസികശക്തിയായ വിചാരങ്ങളെയും നിയന്ത്രിക്കാൻ ആവും .വികാരങ്ങളെ നിയന്ത്രിക്കാൻ ആയാൽ പിന്നെ എല്ലാം എളുപ്പം ആയി .ആത്മാവിനെ നിയന്ത്രിക്കാൻ പ്രാണായാമം ശീലിക്കേണ്ടത് അത്യാവശ്യമാണ് .പ്രാണായാമം കൊണ്ട് മാത്രമേ മസ്തിഷ്കത്തിൽ നുര കുത്തി പായുന്ന വികാര വിചാര സഹസ്രങ്ങളെ ഏകാഗ്രമാക്കി നിർത്താനാവൂ .വിചാരങ്ങളെ എകാഗ്രം ആക്കി നിർത്താൻ കഴിഞ്ഞാൽ കഴിഞ്ഞു പോയതിനെ കുറിച്ചും വരാനിരിക്കുന്നതിനെ കുറിച്ചും ഒരു വെള്ളിത്തിരയിൽ എന്ന വണ്ണം കാണാൻ കഴിയും .ഇത്തരം ഏകാഗ്രത ഇന്നത്തെ സംഘർഷം നിറഞ്ഞ കാലഘട്ടത്തിൽ വളരെ വിരളം ആയെ സമ്പാദിക്കാനൊക്കൂ . ശാന്തവും ഏകാഗ്രവും ആയ ഇടം വേണം .കൊടും കാടുകൾക്കുള്ളിലോ വിജന പ്രദേശത്തോ കഠിന തപസ്സിരിക്കണം .എന്നാലേ ഏകാഗ്രത നേടാനൊക്കൂ  .അത് കൊണ്ടാണ് സിദ്ധന്മാരും മഹാത്മാക്കളും വനത്തിൽ പർണ ശാല കെട്ടി താമസിക്കുന്നത് .ടിബറ്റിൽ ഈ വിജ്ഞാന ശാഖാ ഇത്രയേറെ പുരോഗതി പ്രാപിക്കുവാനുള്ള കാരണം പ്രശാന്ത സുന്ദരം ആയ ഹിമാലയ താഴ്വരയും കൊടുമുടികളുമാകുന്നു .

പ്രയാണാമക്രിയ - 2

                     ഇനി പ്രാണായാമം അഭ്യസിക്കാനുള്ള ചില ക്രിയകൾ പ്രസ്താവിക്കാം . ശുദ്ധ വായു ധാരാളം ലഭിക്കുന്ന തുറന്ന സ്ഥലമായിരിക്കണം പ്രാണായാമം പരിശീലനത്തിന് തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന സ്ഥലം .ഒരു ഋഷി വാടം പോലെ ശാന്തിയും ഏകാന്തതയും ഉള്ള ഇടമായിരിക്കണം അത് .എങ്കിൽ മാത്രമേ പ്രാണായാമം പരിശീലിക്കാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്ന ആളുടെ ആധ്യാത്മിക നിലവാരം ഉയരുകയുള്ളു .അതോടൊപ്പം ശരീര ശക്തിയും മാനസിക ശക്തിയും വളർന്നു വരേണ്ടതുണ്ട് .ആയതിനാൽ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന സ്ഥലം എല്ലാ വിധത്തിലും അനുയോജ്യം ആയിരിക്കണം

               സമ നിരപ്പായ ഭൂമിയിൽ മലർന്നു കിടക്കുക .കാലുകൾ രണ്ടും ചേർത്ത് നീട്ടി വെക്കണം .രണ്ടു കൈകളും ശരീരത്തോട് സമാന്തരമായി തറയിൽ നിവർത്തി വക്കുകയും വേണം .കണ്ണുകൾ ഇറുകെ അടക്കുക .ശരീരത്തിന് ഒട്ടും ബലം കൊടുക്കരുത് . ശരീരത്തിലെ സന്ധി ബന്ധങ്ങൾ പൂർണമായും അയഞ്ഞിരിക്കണം .ഇതിനു ശേഷം പാദം മുതൽ ശിരസ്സ് വരെ ഉള്ള ഓരോ അവയവങ്ങളിലും ഊഴമിട്ടു ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കണം .ഓരോ അംഗങ്ങളിലും ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നതോടൊപ്പം അവ അയഞ്ഞു വരികയും വേണം .അനന്തരം തലക്കുള്ളിൽ യാതൊരു വിധ വിചാരങ്ങളും അവശേഷിച്ചു നിൽക്കാതെ ഇരിക്കാൻ  വേണ്ട പരിശ്രമം ചെയ്യുക .ഈ സമയം മസ്തിഷ്‌കം ശുദ്ധ ശൂന്യം ആയിരിക്കണം എന്നർത്ഥം . യാതൊരു വിധ ചിന്തയും വിചാരവും മസ്തിഷ്കത്തിൽ  ഉണ്ടായിരിക്കരുത്  .ആരംഭത്തിൽ വിചാര സഹശ്രങ്ങൾ മസ്തിഷ്കത്തിൽ അള്ളി പിടിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു എന്ന് വരും ,അല്ലെങ്കിൽ ഒന്നിനെ അടിച്ചൊടിച്ചാൽ മറ്റൊന്ന് ബലമായി കടന്നു വന്നു എന്ന് വരാം അപ്പോൾ അത്യധികം വിഷമവും തോന്നാനിടയുണ്ട് . വിട്ടു കൊടുക്കരുത് പരിഭ്രമിക്കേണ്ടതില്ല .അൽപ നേരത്തെ പ്രയത്നം കൊണ്ട് ഈ ബുദ്ധിമുട്ട്  ദൂരീകരിക്കാവുന്നതേ ഉള്ളു .പക്ഷെ ഈ സന്ദർഭത്തിൽ ഏറെ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടതുണ്ട് .ചിലപ്പോൾ എല്ലാ വിധ ചിന്തകളും പുറത്തു  ചാടി  കഴിഞ്ഞു  എന്ന് തോന്നും .എങ്കിലും വല്ല ചിന്തയുടെയും അംശങ്ങൾ അസ്പഷ്ട രൂപത്തിൽ എത്തി നോക്കി എന്നും വരാം .ഇങ്ങനെ കുറച്ചു  നാൾ  ചെയ്തു  കഴിഞ്ഞാൽ പത്തു മിനിറ്റ് നേരത്തെ പരിശ്രമം കൊണ്ട്  ഒരു നിമിഷ നേരത്തേക്ക് വിചാര സൂന്യമായ മസ്തിഷ്കത്തിനുടമ ആവാൻ സാധിക്കും , തീർച്ച .നിരന്തരമായ ഒരു  അഭ്യാസം നിമിത്തം ഈ ഒരു മിനുറ്റ് സമയം എന്നത് നീട്ടി കൊണ്ട് വരാനും സാധിക്കും .അവസാനം ആഗ്രഹിച്ചാലുടനെ തന്നെ മസ്തിഷ്‌കം സതംഭിപ്പിച്ചു നിർത്താം എന്ന നില വന്നു കൂടും .ആരംഭത്തിൽ അതി കഠിനം എന്ന് തോന്നുന്ന ഈ പ്രവർത്തി അവസാനത്തിൽ വളരെ എളുപ്പമായി തീര്ന്ന്നത് കാണാം

പ്രയാണാമക്രിയ - 2

        ഒന്നാമത്തെ ക്രിയ ചെയ്യുന്നതിന് വേണ വേണ്ടത്ര പരിശീലനം ലഭിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ രണ്ടാമത്തെ ഘട്ടം അഭ്യസിക്കാൻ ആരംഭിക്കാം .ഒന്നാമത്തെ ഘട്ടത്തിൽ ചെയ്തത് പോലെ നിലത്തു നീണ്ടു നിവർന്നു കിടന്ന് മസ്തിഷ്‌കം നിലാവുദിച്ച പോലെ ശൂന്യമാക്കി തീർക്കുക .അനന്തരം മൂക്കിലൂടെ ശ്വാസം മേല്പോട്ട് വലിച്ചെടുക്കണം .പിന്നീട് വലിച്ചെടുത്ത ശ്വാസം വായിലൂടെ പുറത്തേക്ക് വിടാം .വായു പുറത്തേക്ക് വിടുന്ന വേളയിൽ ചുണ്ടുകൾ വക്രിച്ചിരിക്കണം .ചൂളമടിക്കുമ്പോൾ എന്നത് പോലെ .ശ്വാസം വിടുന്നത് സാവധാനത്തിൽ ആയിരിക്കുകയും വേണം .ശ്വാസം അകത്തേക്ക് വലിക്കുമ്പോൾ വായ് പൂട്ടിയിരിക്കണമെന്നതും മൂക്കിൽ കൂടി മാത്രമേ ശ്വാസം എടുക്കാവൂ എന്നും പ്രത്യേകം ഓർമിക്കേണ്ടതാണ് ...

       ഈ പ്രവർത്തി രണ്ടു മൂന്നു നിമിഷം തുടർച്ച ആയി സാവധാനത്തിൽ ചെയ്യുക .പിന്നെ സമയം കൂടുതൽ എടുക്കണം .അങ്ങനെ 10  മിനിറ്റ് വരെ സമയം നീട്ടികൊണ്ടു പോകാം .ആദ്യം രണ്ടോ മൂന്നോ മിനിറ്റ് നേരത്തേക്ക് ശ്വാസം തടഞ്ഞു വയ്ക്കുക .പിന്നെ അത് വർദ്ധിപ്പിച്ചു വർദ്ധിപ്പിച്ചു 10 മിനിറ്റ് നേരം വരെ ശ്വസോച്ഛ്വാസഗതി നിരോധിച്ച നിർത്തണം എന്നാണു ഈ പറഞ്ഞതിന്റെ സാരം ശ്വാസ ഗതി തടഞ്ഞു നിർത്തുന്നതാണ് പ്രാണായാമ കൊറിയയുടെ ഏറ്റവും പ്രധാന ഘട്ടം .അത് കൊണ്ട് കഴിയുന്നതും ഈ അഭ്യസം വർധിപ്പിക്കണം .പക്ഷെ വളരെ സാവധാനത്തില് ചെയ്യാവൂ എന്ന് താക്കീത് നൽകുകയാണ് .ഈ കർമം ണിതെന്ന കൃത്യ സമയത് അനുഷ്ടിക്കണമെന്ന്  ആചാര്യമാർ എഴുതി വച്ചിരിക്കുന്നത് ശ്രദ്ധാർഹമാണ്  .ഏതെങ്കിലും അശ്രദ്ധ ജീവാപായത്തിനു പോലും ഇട വരുത്തിയേക്കുമെന്നു പ്രത്യേകം പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ ...!!!

പ്രയാണാമക്രിയ - 3

        മുൻപ് പ്രസ്താവിച്ച ഒന്നും രണ്ടും ക്രിയകൾ അഭ്യസിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ മൂന്നാമത്തെ ഘട്ടം ആരംഭിക്കാം .ആദ്യം ശരീരം അയച്ചിട്ട് മസ്തിഷ്‌കം വിചാര ശൂന്യം ആക്കുക .അനന്തരം രണ്ടാം ഘട്ടത്തിൽ പ്രതിപാദിച്ച പോലെ ശ്വാസ ഗതി നിയന്തിക്കുക .എന്നിട്ട് പ്രാണശക്തി ശിരസ്സിലും കണ്ണുകളിലും കണ്ഠത്തിലും ഹൃദയത്തിലും കൈകളിലും നാഭിയിലും കാൽ മുട്ടുകളിലും പാദങ്ങളിലും സഞ്ചരിക്കുവാൻ സൗകര്യപ്പെടുത്തുക .അതായത് പ്രാണശക്തി ഇപ്പറഞ്ഞ ഇടങ്ങളിലൂടെ പര്യടനം നടത്തണമെന്ന് മനഃപൂർവം ആഗ്രഹിക്കുക .

    ഒരു തവണ ശ്വാസഗതി തടഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന സമയം രണ്ടു തവണ വീതം ഓരോ അവയവങ്ങളിലും അനുക്രമമായി പ്രാണ ശക്തി സഞ്ചരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു .എന്ന് സൂചന നൽകുക .പിന്നീട് രണ്ടാമതും സാവധാനതിൽ ശ്വാസം വായിലൂടെ പുറത്തേക്ക് വിട്ട് മൂക്കിലോട്ട് ഉള്ളിലേക്ക് വലിക്കണം .ഇത്തവണ അല്പം വേഗത്തിൽ മൂന്നോ നാലോ പ്രാവശ്യം പ്രാണശക്തിയുടെ സഞ്ചാര പരിപാടിയെ പറ്റി എല്ലാ അവയവങ്ങൾക്കും മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുക . ഇങ്ങനെ ക്രമേണ സൂചനകളുടെ എണ്ണം വർധിപ്പിച്ചു കണ്ടു വരണം . ഒരു തവണ ശ്വാസഗതി തടഞ്ഞു നിർത്തിയാൽ പത്തു പ്രാവശ്യം സൂചന നൽകാൻ സാധിക്കുന്ന അവസ്ഥയിലെത്താം .കുറെ അങ്ങോട്ട് ചെല്ലുമ്പോൾ , ഈ പ്രവർത്തി ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ പ്രാണായാമക്കാരന്റെ ശരീരമാകെ , ശരീരത്തിലെ ഓരോ അവയവങ്ങളിലും ഒരു തരം പ്രകമ്പനം അനുഭവപ്പെടുന്നതായി തോന്നും .ഇത് മൂലം ഒരു തരത്തിലും പരിഭ്രാന്തനാകേണ്ടതില്ല .ചെയ്തിടത്തോളം ക്രിയ കുറ്റമറ്റതാണെന്നതിന്റെ ലക്ഷണമാണിത് .ഈ പ്രകമ്പനം മറ്റൊന്നുമല്ല .പ്രാണായാമക്കാരന്റെ അംഗ പ്രത്യയംഗം പ്രാണശക്തി തീവ്ര ഗതിയിൽ സഞ്ചരിക്കാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു എന്നതിന്റെ അറിയിപ്പാണിത് ….!!!

        ഈ ശക്തിയെ എങ്ങനെ വളർത്തി എടുത്ത് സമൂഹത്തിനു പ്രയോജനകരമായ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്തു എങ്ങനെ ഒരു സിദ്ധൻ ആകാം എന്ന് അറിയാൻ  താല്പര്യമുള്ളവർ ലേഖകനുമായി ബന്ധപ്പെടുക .